In memoriam
Gisteren troffen we Perro, onze poes, aan op de hooizolder. De vriend van mijn moeder, Peter, had die dag al opgemerkt dat hij Perro al een tijd niet meer had gezien. Helaas bleek dit een onheilspellende zin te zijn. Perro bleek niet helemaal in orde. Ze was nogal tam en miauwde vreemd. Gelukkig is Peter dierenarts, want de poes bleek erg uitgedroogd te zijn en had waarschijnlijk een vergiftiging opgelopen. Haar toestand was kritiek. Maar ondanks de snelle en goede zorgen van Peter overleefde de lieve poes het niet. Ze is gestorven in de armen van Peter dezelfde dag als we haar vonden. Hopelijk heeft ze lekkere melk in de kattenhemel.
6 April 2009 om 2:03 pm
Onze arme Perro! 🙁
7 April 2009 om 2:10 pm
Nooit leuk als er een dier overlijd. Idd arme Perro.
7 April 2009 om 4:29 pm
Katrien en Jurr,ik vind het zelf heel erg dat Perro het niet gehaald heeft.Dat ik ze niet meer heb kunnen redden….Maar de aard en de ernst van haar intoxicatieletsels maakten haar toestand heel kritiek en de overlevingskansen erg klein.Zelfs transport naar Mortsel zou ze waarschijnlijk niet overleefd hebben.De medicatie heeft haar in de loop vd namiddag nog een beetje doen ” herleven ” maar ze was te zwak en alle vitale organen te sterk aangetast zodat de natuur er anders over beslist heeft .Erg jammer…
Zie mij hier nu….ik, die alle dagen profesioneel hiermee bezig ben en afstandelijk moet blijven, kan dat deze keer niet . Dit raakt me teveel.Ze was dan ook mn lievelingskat hier…Sorry Perro ,we hebben je telaat gevonden.
4 May 2009 om 11:46 am
bah bah bah